Stille wegen, olijfbomen, regen en gladheid.
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Marijke
24 Maart 2015 | Spanje, Doña Mencía
De weg van Cordoba naar onze volgende slaapplaats loopt naar het zuidoosten. Opvallend is dat er vanaf Cordoba tot de eerstvolgende plaats, Castro de Rio, geen enkel tussenliggend dorp is. En dit is een afstand van 52 km. Helemaal niets, dus ook geen koffie. Alleen maar een stille weg met heuvels en aan alle kanten, zover als je kunt kijken, 360 graden in het rond, olijfbomen, alleen maar olijfbomen. Jong, oud, tot zeer oud. Vanavond even opgezocht, olijfbomen kunnen honderden jaren tot zelf twee duizend jaar oud worden.
Ik denk dat wij op die route van 52 km nog geen tien auto's zijn tegen gekomen. Maar nog wel twee boeren en twee honden.
In Castro del Rio. Op zoek naar een koffietentje. Dat wel gevonden maar die had niets te eten en verwees ons door naar een collega bar. Daar zaten zeker 15 mannen van 70 jaar en ouder binnen te kletsen met in de hoek de altijd aanwezige TV die aan stond. En ja ze hadden wat te eten volgens de serveerster en ja wij mochten de accu's opladen. Het was werkelijk kostelijk om te zien hoe deze oudere mannen kennelijk hun huis ontvluchten en dit café hier als hun huiskamer beschouwen en alle wereldproblemen zeer luid met elkaar bespraken.
Het eten dat nog redelijk smakelijk was, was eigenlijk alleen maar een smoes om de accu's wat op te laden, want vanaf hier zou het eigenlijke klimmen beginnen. En wij waren niet zeker of wij daarvoor nog voldoende power bij ons hadden.
Na de lunch hadden wij veel belangstelling van verschillende mensen uit het café en met name van de serveerster.
Honderd meter verder kon de regenkleding al weer aan, maar dat zette weer eens niet door, even later ging de zon zelfs even schijnen. Maar net 10 km voor de eindbestemming toen de regenkleding al weer uit was begon het pas echt te regenen en niet zo'n klein beetje ook. Maar ja toen waren wij toch al nat. En dit terwijl wij dat laatste stuk ook nog eens stijl moesten klimmen met veelal 8 a 10 %
Zo kon het dan toch gebeuren dat wij toch nog zeiknat op de plaats van bestemming aankwamen. Ik draaide de ingang van het hotel parkeerplaats in en daar lag ik onder mijn fiets op mijn kont. Het was daar een soort gladde hardstenen grond, die schuin afliep en natuurlijk ook drijfnat was. En. Aangezien ik een bocht maakte was het net een gladde ijsbaan. Gelukkig niets ernstigs maar wel een blauwe en pijnlijke bil.
Daarna is het voortdurend blijven regenen tot nu aan toe.
Op zich geen probleem ware het niet dat de route van morgen een heel mooi fietspad is van 77 km, de Via Verde, dat voor het grootste gedeelte onverhard is. Volgens het boekje normaal goed te berijden maar niet met regen, want dan komt het mengsel van zand en steentjes tussen je band en spatbord te zitten. En daar weten wij intussen alles van. Maar Paul Benjaminse, de schrijver van het routeboekje zegt er tegelijk ook vrolijk bij dat er geen alternatief is!
Dus dit gooit wat roet in of eten. Op dit moment weten wij nog niet wat wij morgen zullen doen. Het weer is in heel Spanje slecht en het duurt ook nog wel één à twee dagen tot het opknapt. Afijn wij zullen morgen wel zien. Elke dag is weer een verrassing.
Een regenachtige groet,
Paul
Ik denk dat wij op die route van 52 km nog geen tien auto's zijn tegen gekomen. Maar nog wel twee boeren en twee honden.
In Castro del Rio. Op zoek naar een koffietentje. Dat wel gevonden maar die had niets te eten en verwees ons door naar een collega bar. Daar zaten zeker 15 mannen van 70 jaar en ouder binnen te kletsen met in de hoek de altijd aanwezige TV die aan stond. En ja ze hadden wat te eten volgens de serveerster en ja wij mochten de accu's opladen. Het was werkelijk kostelijk om te zien hoe deze oudere mannen kennelijk hun huis ontvluchten en dit café hier als hun huiskamer beschouwen en alle wereldproblemen zeer luid met elkaar bespraken.
Het eten dat nog redelijk smakelijk was, was eigenlijk alleen maar een smoes om de accu's wat op te laden, want vanaf hier zou het eigenlijke klimmen beginnen. En wij waren niet zeker of wij daarvoor nog voldoende power bij ons hadden.
Na de lunch hadden wij veel belangstelling van verschillende mensen uit het café en met name van de serveerster.
Honderd meter verder kon de regenkleding al weer aan, maar dat zette weer eens niet door, even later ging de zon zelfs even schijnen. Maar net 10 km voor de eindbestemming toen de regenkleding al weer uit was begon het pas echt te regenen en niet zo'n klein beetje ook. Maar ja toen waren wij toch al nat. En dit terwijl wij dat laatste stuk ook nog eens stijl moesten klimmen met veelal 8 a 10 %
Zo kon het dan toch gebeuren dat wij toch nog zeiknat op de plaats van bestemming aankwamen. Ik draaide de ingang van het hotel parkeerplaats in en daar lag ik onder mijn fiets op mijn kont. Het was daar een soort gladde hardstenen grond, die schuin afliep en natuurlijk ook drijfnat was. En. Aangezien ik een bocht maakte was het net een gladde ijsbaan. Gelukkig niets ernstigs maar wel een blauwe en pijnlijke bil.
Daarna is het voortdurend blijven regenen tot nu aan toe.
Op zich geen probleem ware het niet dat de route van morgen een heel mooi fietspad is van 77 km, de Via Verde, dat voor het grootste gedeelte onverhard is. Volgens het boekje normaal goed te berijden maar niet met regen, want dan komt het mengsel van zand en steentjes tussen je band en spatbord te zitten. En daar weten wij intussen alles van. Maar Paul Benjaminse, de schrijver van het routeboekje zegt er tegelijk ook vrolijk bij dat er geen alternatief is!
Dus dit gooit wat roet in of eten. Op dit moment weten wij nog niet wat wij morgen zullen doen. Het weer is in heel Spanje slecht en het duurt ook nog wel één à twee dagen tot het opknapt. Afijn wij zullen morgen wel zien. Elke dag is weer een verrassing.
Een regenachtige groet,
Paul
-
24 Maart 2015 - 00:31
Fred:
Glad en op je gat!!!!Accu's opladen tussendoor, dat is pas nieuw maar de kilometers zijn ook opgeplust denk ik!! Volgens Carel gaat na regen de zon weer schijnen en daar duimen wij dan ook voor. Morgen even goed kijken naar de buienradar (gaat Francis ook doen morgen voor wij vertrekken!!) Maar een mooie dag en misschien even wachten?? Goede nacht en dank voor dit verslag. groet fred -
24 Maart 2015 - 09:24
Loes Martens(banus Lodge):
Goedemorgen Paul en Marijke,
Lees al jullie verslagen en geniet daarvan.Wat zal het een mooie route zijn. En al die stille wegen, prachtig.
Jammer van de regen. Hier sinds gister wat beter,maar heeft ook heeel veel geregend.
Doe voorzichtig en we blijven jullie volgen.
Lieve groet,Loes -
24 Maart 2015 - 09:27
Anneke En Gert:
Hoi Paul en Marijke
Enig om je verslagen weer te lezen, wat zijn jullie toch een heerlijk SPAN.
Wat een eenzame route vandaag , maar goed dat jullie samen zijn dan heb je nog aanspraak
Maar ondanks het weer hebben jullie wel weer hele leuke ontmoetingen 15 oudjes die heerlijk hun oude dag slijten in een kroeg.
Wie krijgt er nu spontaan een zak sinaasappels je moet ze wel mee torsen maar ja dan heb je wel een appeltje voor de dorst.........Enig toch
Jammer dat het weer zo tegen zit, dat bezorgt wel wat enig onrust.maar als ik het zo lees laten jullie je niet van de wijs brengen..CHAPEAU
Wij genieten met jullie mee, groetjes Gert en Anneke.
-
24 Maart 2015 - 12:53
Francis :
ik vind jullie wel doordauwers, wij zitten hier bij een mager zonnetje en niet inzettend voorjaar en jullie trotseren de harde , vooral jij Paul, werkelijkheid en de rauwe Spaanse natuur. Maar ik denk dat er veel tegenover staat. het lijkt me bijzonder en avontuurlijk . Sterkte en geniet van de voortgang .
lieve groet Francis -
24 Maart 2015 - 22:21
Gerard Witteman:
Hallo doordouwers.
Ongelofelijk wat jullie presteren. Pet af en een diepe buiging.
We komen jullie achterna, in je eigen auto. Dus als het toch te zwaar blijkt te zijn: rek achterop en meerijden.
Sterkte met de blauwe bil en succes verder, Ml&G
-
24 Maart 2015 - 23:01
Hans En Marjoeke:
Buenas noches stelletje die-hards op de fiets. Wij genieten in ieder geval heel erg van jullie reisverslagen en beleven het bijna letterlijk mee, behalve de nattigheid dan:-) Jullie komen op heel bijzondere plekjes zo te lezen. Heerlijk! Paul hopelijk heb je niet al teveel last van je pijnlijke bil, anders zit je morgen nogal scheef op de fiets:-). We zijn benieuwd wat de dag jullie morgen brengt, in ieder wensen wij jullie heel veel plezier, groetjes Marjoeke en Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
