Epiloog!
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Marijke
22 April 2015 | Spanje, Llafranc
Ons vaste lezerspubliek heeft nog recht op een laatste verslag van onze tocht door Spanje. Bij deze dus.
Op maandagmorgen 20 april besloten wij tijdens de koffie, toen wij al 25 km gefietst hadden, om de vervoerder van onze fietsen maar eens te bellen, met de vraag of hij zicht had op het schema wanneer hij in Girona zou zijn. Dat bleek dinsdagavond al te zijn en daarna pas weer over ruim anderhalve week. Mijn reactie was direct dat dat jammer was omdat wij daar dan nooit op tijd zouden kunnen zijn. Het was toen nog 160 km fietsen vanaf dat punt. Later schreef hij dat het misschien wel woensdagmorgen zou worden. Afijn wij rustig doorfietsen en tijdens het fietsen gaan je hersens werken. Wat nu, als wij eens flink door zouden fietsen, zouden wij het dan kunnen halen? Want het zou toch wel heel prettig zijn als ze nog mee zouden kunnen met deze rit. Zo gezegd zo gedaan, na de uitgebreide lunch, met het kijkje in de keuken, de accu's weer flink bijgeladen en die dag hebben wij 96 km gefietst. Probleem was wel dat er nog een paar flinke bergen van rond de duizend meter hoogte op ons traject lagen die beklommen moesten worden. Maar ook die klus werd geklaard. Zo waren wij maandagavond in een hotelletje 80 km vóór het vliegveld van Girona. Overigens waren wij daar bijna doorgereden omdat er niemand was in het hotel. Maar na 20 minuten buiten wachten kwam er een slaperige oude man aanzetten die een kamersleutel had. Eigenlijk was het hotel namelijk gesloten op maandag. Eten was er dus ook niet en in een heel klein winkeltje in het dorp wat nootjes gekocht, wat ook de honger stilt.
Dinsdagmorgen 21 april
Eerst, met toestemming van de eigenaresse, de fietsen schoongespoten met een tuinslang die daar toch lag. Nou dat was wel even nodig zeg, er kwam blubber vanaf. Daarna de mist in. Echt dikke mist, dus verlichting aan en gelijk weer, erg koud dus de lange broeken weer aan. Maar uit het dal vandaan was er weer zon en werd de temperatuur ook weer warmer. Geheel tegen elke verwachting in was het weer een prachtige tocht die vooral weer heel rustig was. Geen drukke wegen zoals gisteren, maar stille landweggetjes en opnieuw een prachtige natuur. Ook dit is weer een geweldig mooi deel van Spanje. Nog wel even flink klimmen naar 1000 meter maar dat is dan ook de laatste berg van deze reis. Het laatste stuk van de route is eigen 30 km lang alleen maar afdalen. Dat is heel leuk als je naar het vliegveld gaat en op het einde van je trip bent, maar wij kwamen twee mensen tegen die net begonnen waren en die beginnen, net uit het vliegtuig vandaan, met 30 km klimmen. En daar word je dan niet echt vrolijk van en dat was aan ze te zien ook!
En dan opeens ligt het daar, in de verte weliswaar, maar ontegenzeggelijk, dat is het, het vliegveld van Girona. Wij gaan deze keer niet naar Girona zelf, want dat hebben wij vorig jaar al uitgebreid bezocht, maar wij gaan nu rechtstreeks naar het hotel bij het vliegveld waar wij onze trouwe tweewielers achter zullen laten. In het hotel kennen wij inmiddels de procedure en er blijken nog vier fietsen klaar te staan om met de firma Soetens naar Nederland vervoerd te worden. Tassen eraf, labels eraan, stuur dwars en een diep buiging voor deze twee geweldige en trouwe fietsen. Op geen enkel moment hebben ze ons in de steek gelaten en ikzelf was dankzij mijn elektrische ondersteuning niet helemaal bekaf als ik weer eens bovenop een berg aan kwam. Want als ik heel eerlijk ben denk ik niet dat ik deze tocht op mijn oude gewone fiets in deze tijd had kunnen doen. Want het was best een zware tocht, een stuk zwaarder dan onze tocht vorig jaar vanuit Nederland naar Girona. De bergen in Spanje zijn een stuk hoger en de hellingen flink steiler. Maar ik ben ook wel trots dat wij nu het hele traject van huis tot Malaga, bij elkaar ongeveer 4000 km, binnen een tijdsbestek van negen maanden hebben gefietst. Wij zijn allebei ook heel dankbaar dat wij op dit moment nog de gezondheid hebben om dit nog te doen en beseffen maar al te goed dat dit helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Daar hebben wij al eerder ook een paar kaarsjes voor opgestoken.
De evaluatie:
Wij zijn er weer opnieuw achter gekomen dat fietsen toch ons ding is. De volkomen vrijheid, zonder programma, zonder tijdsdruk en alleen met elkaar in de mooie natuur en met leuke dorpjes, gehuchten en steden maken ons allebei de meeste tijd heel gelukkig. Dat er af en toe iets tegenzit maakt het geheel alleen maar waardevoller, omdat je dan ziet hoe je het andere kan waarderen. Daarnaast was dit ook de reis met de grote hoeveelheid bijzondere belevenissen en ontmoetingen, speciaal in de goede week voor Pasen. Leuke gastvrouwen en gastheren in hotelletjes en restaurants. De ontmoetingen met Jeroen, Jasper en Naomi in Marbella, met Gerard en Marie Louise in onze auto en met Guido en Marjet op de fiets maakten het ook heel gezellig. Het was ook de reis van de grote hoeveelheid mooie en/of bijzondere steden, Rouen, Bordeaux, Toledo, Granada, Gibraltar, Ronda, Sevilla, Cordoba, Cazorla, Valencia, Teruel, Morella, Montblanc, om de belangrijkste maar te noemen.
Maar de belangrijkste over all indruk, die deze reis bij ons achterlaat is dat Spanje eigenlijk een veel mooier land is dan dat wij eerder altijd hadden gedacht. Heel afwisselend, van kaal tot groen, van hoge bergen met prachtige rotsen en diepe kloven, tot vlak en een soort steppe. Als je twintig km van de kust af komt weet je niet wat je ziet en meemaakt zo'n rust en zo'n imposant landschap. Wij hebben er weer van genoten, van de hele reis, maar het duizelt ons ook een beetje als je terugdenkt wat wij allemaal hebben gezien en meegemaakt. Vandaar dat wij nu even een paar dagen relaxen in Llfranc (net als vorig jaar) aan de mooie noordoost kust van Spanje voordat wij weer naar Nederland toe vliegen.
Ikzelf vond het leuk om deze stukjes regelmatig te schrijven, inclusief alle taal en stijlfouten, maar meestal was het dan ook laat op de avond.
Wij vonden het ook heel leuk om jullie reacties terug te lezen, het is altijd aangenaam als je merkt dat iets ook gelezen wordt wat je schrijft. En dat het ook gewaardeerd wordt.
Ik zal één vraag maar even vóór zijn die iedereen nu gaat stellen. Waarheen gaat de volgende reis? Geen idee, echt niet! Wij zijn altijd van de korte termijn planning!
Een zeer relaxte
Paul, mede namens Marijke
Op maandagmorgen 20 april besloten wij tijdens de koffie, toen wij al 25 km gefietst hadden, om de vervoerder van onze fietsen maar eens te bellen, met de vraag of hij zicht had op het schema wanneer hij in Girona zou zijn. Dat bleek dinsdagavond al te zijn en daarna pas weer over ruim anderhalve week. Mijn reactie was direct dat dat jammer was omdat wij daar dan nooit op tijd zouden kunnen zijn. Het was toen nog 160 km fietsen vanaf dat punt. Later schreef hij dat het misschien wel woensdagmorgen zou worden. Afijn wij rustig doorfietsen en tijdens het fietsen gaan je hersens werken. Wat nu, als wij eens flink door zouden fietsen, zouden wij het dan kunnen halen? Want het zou toch wel heel prettig zijn als ze nog mee zouden kunnen met deze rit. Zo gezegd zo gedaan, na de uitgebreide lunch, met het kijkje in de keuken, de accu's weer flink bijgeladen en die dag hebben wij 96 km gefietst. Probleem was wel dat er nog een paar flinke bergen van rond de duizend meter hoogte op ons traject lagen die beklommen moesten worden. Maar ook die klus werd geklaard. Zo waren wij maandagavond in een hotelletje 80 km vóór het vliegveld van Girona. Overigens waren wij daar bijna doorgereden omdat er niemand was in het hotel. Maar na 20 minuten buiten wachten kwam er een slaperige oude man aanzetten die een kamersleutel had. Eigenlijk was het hotel namelijk gesloten op maandag. Eten was er dus ook niet en in een heel klein winkeltje in het dorp wat nootjes gekocht, wat ook de honger stilt.
Dinsdagmorgen 21 april
Eerst, met toestemming van de eigenaresse, de fietsen schoongespoten met een tuinslang die daar toch lag. Nou dat was wel even nodig zeg, er kwam blubber vanaf. Daarna de mist in. Echt dikke mist, dus verlichting aan en gelijk weer, erg koud dus de lange broeken weer aan. Maar uit het dal vandaan was er weer zon en werd de temperatuur ook weer warmer. Geheel tegen elke verwachting in was het weer een prachtige tocht die vooral weer heel rustig was. Geen drukke wegen zoals gisteren, maar stille landweggetjes en opnieuw een prachtige natuur. Ook dit is weer een geweldig mooi deel van Spanje. Nog wel even flink klimmen naar 1000 meter maar dat is dan ook de laatste berg van deze reis. Het laatste stuk van de route is eigen 30 km lang alleen maar afdalen. Dat is heel leuk als je naar het vliegveld gaat en op het einde van je trip bent, maar wij kwamen twee mensen tegen die net begonnen waren en die beginnen, net uit het vliegtuig vandaan, met 30 km klimmen. En daar word je dan niet echt vrolijk van en dat was aan ze te zien ook!
En dan opeens ligt het daar, in de verte weliswaar, maar ontegenzeggelijk, dat is het, het vliegveld van Girona. Wij gaan deze keer niet naar Girona zelf, want dat hebben wij vorig jaar al uitgebreid bezocht, maar wij gaan nu rechtstreeks naar het hotel bij het vliegveld waar wij onze trouwe tweewielers achter zullen laten. In het hotel kennen wij inmiddels de procedure en er blijken nog vier fietsen klaar te staan om met de firma Soetens naar Nederland vervoerd te worden. Tassen eraf, labels eraan, stuur dwars en een diep buiging voor deze twee geweldige en trouwe fietsen. Op geen enkel moment hebben ze ons in de steek gelaten en ikzelf was dankzij mijn elektrische ondersteuning niet helemaal bekaf als ik weer eens bovenop een berg aan kwam. Want als ik heel eerlijk ben denk ik niet dat ik deze tocht op mijn oude gewone fiets in deze tijd had kunnen doen. Want het was best een zware tocht, een stuk zwaarder dan onze tocht vorig jaar vanuit Nederland naar Girona. De bergen in Spanje zijn een stuk hoger en de hellingen flink steiler. Maar ik ben ook wel trots dat wij nu het hele traject van huis tot Malaga, bij elkaar ongeveer 4000 km, binnen een tijdsbestek van negen maanden hebben gefietst. Wij zijn allebei ook heel dankbaar dat wij op dit moment nog de gezondheid hebben om dit nog te doen en beseffen maar al te goed dat dit helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Daar hebben wij al eerder ook een paar kaarsjes voor opgestoken.
De evaluatie:
Wij zijn er weer opnieuw achter gekomen dat fietsen toch ons ding is. De volkomen vrijheid, zonder programma, zonder tijdsdruk en alleen met elkaar in de mooie natuur en met leuke dorpjes, gehuchten en steden maken ons allebei de meeste tijd heel gelukkig. Dat er af en toe iets tegenzit maakt het geheel alleen maar waardevoller, omdat je dan ziet hoe je het andere kan waarderen. Daarnaast was dit ook de reis met de grote hoeveelheid bijzondere belevenissen en ontmoetingen, speciaal in de goede week voor Pasen. Leuke gastvrouwen en gastheren in hotelletjes en restaurants. De ontmoetingen met Jeroen, Jasper en Naomi in Marbella, met Gerard en Marie Louise in onze auto en met Guido en Marjet op de fiets maakten het ook heel gezellig. Het was ook de reis van de grote hoeveelheid mooie en/of bijzondere steden, Rouen, Bordeaux, Toledo, Granada, Gibraltar, Ronda, Sevilla, Cordoba, Cazorla, Valencia, Teruel, Morella, Montblanc, om de belangrijkste maar te noemen.
Maar de belangrijkste over all indruk, die deze reis bij ons achterlaat is dat Spanje eigenlijk een veel mooier land is dan dat wij eerder altijd hadden gedacht. Heel afwisselend, van kaal tot groen, van hoge bergen met prachtige rotsen en diepe kloven, tot vlak en een soort steppe. Als je twintig km van de kust af komt weet je niet wat je ziet en meemaakt zo'n rust en zo'n imposant landschap. Wij hebben er weer van genoten, van de hele reis, maar het duizelt ons ook een beetje als je terugdenkt wat wij allemaal hebben gezien en meegemaakt. Vandaar dat wij nu even een paar dagen relaxen in Llfranc (net als vorig jaar) aan de mooie noordoost kust van Spanje voordat wij weer naar Nederland toe vliegen.
Ikzelf vond het leuk om deze stukjes regelmatig te schrijven, inclusief alle taal en stijlfouten, maar meestal was het dan ook laat op de avond.
Wij vonden het ook heel leuk om jullie reacties terug te lezen, het is altijd aangenaam als je merkt dat iets ook gelezen wordt wat je schrijft. En dat het ook gewaardeerd wordt.
Ik zal één vraag maar even vóór zijn die iedereen nu gaat stellen. Waarheen gaat de volgende reis? Geen idee, echt niet! Wij zijn altijd van de korte termijn planning!
Een zeer relaxte
Paul, mede namens Marijke
-
22 April 2015 - 22:49
Fred:
pling pling Marijke en Paul dank voor alle verhalen. Een beetje jaloers ben ik wel. Maar ik heb nog geen e-bike en ook geen ervaring om zo'n lange tocht te maken. Wij gaan deze zomer een beetje oefenen.
Chapeau voor deze prestatie, dank voor de verhalen en anekdotes, dank dat ik - meestal voor het slapengaan - nog even kon meegenieten van jullie belevenissen. Geniet lekker na in het mooie Llafranc en tot ergens de komende dagen in Driehuis. Voor nu veel zon en voor straks een mooie vliegreis terug.
anja en fred
-
22 April 2015 - 22:56
Riet Klauwers:
Leuk zo'n epiloog ! Wij hebben genoten van jullie avontuurlijke verhalen . De tijd vliegt, over 'n paar dagen zijn jullie weer thuis. Geniet nog maar ff van het mooie weer, goede thuisreis! -
22 April 2015 - 23:35
Riet:
Het is volbracht.voor jullie tenminste,!Gefeliciteerd!!
Maar na het lezen van de epiloog concludeer ik :het was mooi en goed.
Verlangen jullie al naar nieuwe uitdagingen.?
Wij verlangen nu al naar nieuwe reisverslagen.
Rust nog even uit en dan welkom in Nederland, waar het kabinet net niet gevallen is.
Riet en Aad -
23 April 2015 - 00:05
Ans:
Super leuk hoor de verslagen. Heb ze allemaal gelezen en de foto's bekeken.
Wat een kanjers zijn jullie. Ik vind het wel weer fijn dat jullie straks weer in 3huis zijn.
Heb jullie gemist. Hele goede terugreis en tot gauw. -
23 April 2015 - 00:05
Ans:
Liefs Ans -
23 April 2015 - 01:15
Marie-Louise:
Gefeliciteerd met deze geweldige prestatie!!En..alvast welkom thuis gewenst.. -
23 April 2015 - 09:44
Gerard Witteman:
Het zit er op. Prachtige reis, mooie ervaring en een geweldige prestatie. Leuk om mee te lezen en nog veel leuker om er een klein beetje "deel" van te zijn geweest. Gerard.
-
23 April 2015 - 14:20
Loes Martens:
Genoten van de leuke reisverslagen.
Geniet nu van de rust en laat alle mooie belevenissen nog eens de revu passeren.
En wie weet eindigen jullie volgend jaar wel bij ons.
Liefs,Willem en Loes -
23 April 2015 - 20:20
Moniek:
Wat een geweldige afsluiting. Nogmaals met respect hoor. En nu lekker even bijkomen en dan weer naar huis. Nagenieten van al deze bijzondere ervaringen.
Liefs Aad en Moniek -
24 April 2015 - 23:09
Koos Jabroer:
Wij zijn niet de enige die genoten hebben van jullie reisverslagen. dit is voor jullie het toetje maar voor ons het hoofdgerecht Het was wel echt lekker. Wij genieten er nog van in onze achtertuin en kijken naar de meeuwen die richting Spanje vliegen.
Een goede thuiskomst gewenst en tot ziens. Will en Koos. -
03 Mei 2015 - 01:15
Hans En Marjon Bleeker:
Een diepe buiging!! Wat een prestatie! Ik heb genoten van jullie verhalen en foto's.
Jammer dat we onze reis niet met jullie konden delen. (Vrijwel) Geen internet op Cuba.
Misschien leuk om onze verhalen uit te wisselen tijdens een glaasje wijn.
Tot gauw.
Marjon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
