Geluk en teleurstelling liggen dicht bij elkaar
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Marijke
14 April 2016 | Spanje, Salamanca
Plasencia is niet een stad om een dag extra te blijven, dus s'morgens bijtijds, ondanks de regen, toch maar weer op de fietsen gestapt.
Na ruim 13 km in stortbuien en hevige kou, langs een drukke autoweg te hebben gefietst arriveerden we drijfnat in een klein gehucht waar we ons in het plaatselijke café onze natte kleding uitdeden.
Marijke was duidelijk. "Dit ga ik niet verder doen, 60 km de bergen in fietsen op spekgladde wegen modderige paden, levensgevaarlijk. Ik wil graag mijn kleinkind nog meemaken" Voor ik het wist stond ze bij de bar met haar telefoontje met de tekst via Google in het Spaans vertaald of de dames even een taxibusje wilde bellen. Nog geen 30 minuten later zaten we met fietsen en al in de bus, die ons in de stromende regen 65 km verder de berg op bracht. Zo fietsten we daarna weliswaar weer in de regen en kou verder, maar nu op rustige wegen zonder al te veel klimwerk. Hoewel wij toch nog een keer over een berg van 1100 meter moesten.
In een gehucht met vijf huizen en een bar hebben we onze kleren en onszelf gedroogd en verwarmd bij de kachel die heerlijk stond te loeien.
Maar toen gebeurde er iets raars. Ik was zoals gebruikelijk dingen aan het opzoeken op mijn iPhone. Toen de bestelde gebakken eieren met brood arriveerden, legde ik mijn iPhone even opzij. Op het tafeltje lag ook een soort borduurwerkje van de eigenaresse. Dat hadden wij even opzij geschoven. Tijdens het eten kwamen een man en vrouw vlak naast ons tafeltje staan en rommelde wat aan het sigarettenapparaat, naast onze tafel.
Even later haalde een andere vrouw het borduurwerkje weg en legde het op een andere tafel. Toen wij klaar waren met eten en drinken en alle gedroogde kleren weer aan hadden zocht ik mijn iPhone. Nergens te vinden. Alle tassen en zakken nagekeken, nergens. Toen ging Marijke naar het borduurwerkje op de ander tafel en klapte dat open en daar zat hij tussen. Volgens ons was het een vooropgezet plan om hem te stelen. Achteraf hebben wij het geheel gereconstrueerd en het was een samenspel tussen een man en een vrouw die telkens weer even bij ons in de buurt iets kwamen doen.
Hevig teleurgesteld door zoveel oneerlijkheid vervolgden wij onze weg in de regen en kou. Maar die deerden ons nu minder omdat wij ons meer zaten op te winden over dit gebeuren.
Tegen zessen arriveerden wij in de mooie stad Salamanca, de universiteitsstad waar ook Maartje nog een tijdje Spaans gestudeerd heeft. Van te voren hadden wij via de iPhone al een paar hotels uitgezocht en na drie hotels bekeken te hebben schreven wij ons voor twee nachten in bij een NH hotel vlak bij de kathedraal. Lekker in het centrum en de fietsen konden weer een dag rust krijgen in de garage van het hotel, want hiervandaan konden wij alles lopend af.
Een lekkere kamer en vooral, lekker warm, want wij waren steenkoud geworden.
Woensdag 13 april
Vandaag weer lekker cultureel en rustig aan gedaan.
Salamanca is een prachtige grote en oude stad. In het centrum staan veel oude kerken, kathedralen, universiteiten, kloosters en andere gebouwen. De universiteit is zelfs de oudste van Spanje. En er zijn twee kathedralen die aan elkaar vast zitten. Maar de meeste tijd hebben wij vandaag doorgebracht op het prachtige Plaza Mayor, een van de grootste pleinen van Spanje. Daar hebben wij zelfs op deze koude maar droge dag (14 graden) nog een uurtje op een terras in het schrale zonnetje gezeten.
's Morgens was het plein nog vrijwel verlaten en alle terrassen waren leeg maar tussen de middag werd het veel drukker en hing er een gezellige sfeer.
In de nieuwe kathedraal hebben wij nog even een kaarsje opgestoken voor Henk, die hier waarschijnlijk ook geweest is met Rutger.
Het is zeker een aanrader om deze stad een keer te bezoeken.
Helaas blijven de weersvoorspellingen voor de hele komende week slecht. Dit zou de enige droge dag zijn deze week, en dat klopte ook. Als het morgenochtend niet te hard regent gaan wij toch maar weer op stap en dan zien wij wel weer waar het schip strand.
Een uitgeruste groet,
Paul
-
14 April 2016 - 07:32
Marie Louise :
Hallo reizigers. Wat een pech dat het weer zo slecht is!
Masr jullie blijven helden, om toch zo door te zetten!
Zou het echt de bedoeling geweest zijn om zo jouw telefoon te stelen Paul.. Misselijk, en fijn dat het weer goed is afgelopen!
Blijf alert en pas goed op jullie zelf..
Groetjes Marie Louise.. -
14 April 2016 - 09:23
Marianne:
Ik wist dat jullie een enorme power hebben.Dat is op vele fronten ook wel nodig lees ik.
De power van de fietsen -
14 April 2016 - 09:26
Marianne:
is ook echt wel noodzakelijk. Peje af voor jullie! Zorgen voor je spullen, regen en afzien en vooral ook genieten van wat je allemaal meemaakt. Goede reis. En houd je taai! -
14 April 2016 - 22:30
Hans:
Dapper hoor! Wat een belevenissen! Hopelijk verbetert het weer, zodat jullie ook daar lekker van kunnen genieten!
Geniet van wat er komen gaat.
gr H&M -
14 April 2016 - 23:01
Peter En Mieke:
Wat een avonturen, heerlijk om te lezen, en we weten het, ondanks al het afzien, er is bijna niets heerlijkers dan dit soort fietstochten. We genieten met jullie mee. -
15 April 2016 - 21:21
Anneke En Nico:
Wat jammer van het weer! Goed geregeld marijke dat busje!!
En toch blijft het leuk zo,n fietstocht, altijd wel iets te beleven.
Blijf jullie volgen en hoop wat meer zon:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley