Een gevecht met de elementen!
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Marijke
17 April 2016 | Spanje, Puebla de Sanabria
Vol goede moed pakten wij s'morgens onze spullen weer in, het hoosde weliswaar nog steeds van de lucht, maar de weersvoorspelling gaf aan dat het om een uur of tien droog zou worden. Dus eerst maar eens rustig ontbijten. Uit het raam konden wij zien dat het met bakken uit de hemel kwam en dat het ook in de verte nog heel donker bleef. Dus ondanks het feit dat wij al uitgecheckt waren toch maar even bij de receptie gevraagd of er voor voor vanavond nog en kamer vrij was. Dat was het geval. Maar plotseling om 11.30 uur werd het droog. Er was consensus in onze minivergadering, wij gaan het proberen.
Maar de eerste tegenslag kwam al bij de eerste kilometer buiten de stad. In het routeboekje stond een mooi fietspad aangeduid als start en dat was ook zo, tenminste 1 km lang, toen kwam er een groot hek. Bij navraag konden wij volgens een paar Spanjaarden wel op het onverharde pad er naast fietsen. Maar ook dat liep na 1 km dood. Er werd een hele nieuwe weg aangelegd en dat gaat nog wel een stief jaartje duren.
Nog maar eens gevraagd en wij moesten helemaal terug en dan met een grote boog over de berg heen. Zo gezegd zo gedaan en op die manier hebben wij wel flink omgereden maar kwamen uiteindelijk toch op de goede route terecht. Maar een ander punt was dat het vandaag ontzettend hard waaide, ik schat windkracht vijf a zes. En die wind kwam uit het westen en wij reden de hele dag noordwest. Dus wij moesten naast hard trappen ook onze sturen heel goed vasthouden voor alle rukwinden. En dan natuurlijk de periodieke regen en af en toe ook hagelbuien. Vooral de hagel deed echt pijn op ons hoofd.
Het eerste stuk van de route was erg saai. Het is hier dan net Oost Groningen, geheel uitgestorven en vooral alle dorpjes, voor zover als ze er al zijn, zijn volkomen leeg en veelal dichtgetimmerd. Er is hier ook niets wat de mensen hier kan houden. Nauwelijks landbouw en geen industrie. Ik denk dat het hier ook een heel arm gebied is.
Ik heb het al eerder over de grote hoeveelheid regen gehad, maar in het plaatsje Domez kregen wij er echt mee te maken. Daar moesten wij een brug over die met linten was afgesloten omdat het water er flink overheen gutste. Het normaal smalle riviertje was totaal buiten zijn oevers getreden en de brug kon al het water niet verwerken. Aangezien er echter in de verste verte geen alternatief was ben ik brutaal onder de linten doorgegaan en ben ik heel voorzichtig toch maar gaan fietsen door 10 cm water en onder de kritische blikken van een aantal dorpsbewoners aan de overkant. Achter mij aan kwam Marijke en wij hebben het allebei evengoed nog redelijk droog gehouden. Extra leuk is dat wij s'avonds op de televisie in het journaal diezelfde brug zagen als voorbeeld van de vele regenval in de provincie Zamora. Er is hier de laatste week zoveel regen gevallen dat het echt abnormaal is voor dit gebied.
Was het eerste gedeelte van de route erg saai het was nu weer prachtig. De totale stilte en verlatenheid gecombineerd met de mooie bergen en het totale niets, maken het geheel heel erg mooi.
Door het omrijden s'morgens en de extra tegenwind gebruikten wij allebei extra veel stroom ondanks het feit dat wij de meeste tijd in de Eco stand rijden.
In een gehucht hebben wij nog wel een half uurtje opgeladen, maar 9 km voor het eindpunt was mijn accu toch helemaal leeg. Gelukkig was er nog een cafeetje en kon ik toch nog weer een half uurtje opladen en ondertussen kijken naar een live uitzending van het stierenvechten in Sevilla.
Ik had uitgerekend dat op precies 80 km van Zamora in Figueruela de Arriba, een slaapplaats in een soort auberge zou zijn. Uiteindelijk reden wij deze dag 89,6 km in regen, hagel, tegenwind en met hele flinke klimmetjes. Maar wij hadden het weer gehaald en dat geeft een heel voldaan gevoel.
Wij werden hartelijk ontvangen door en soort waardin van een bar en zij wees ons een kamertje boven de bar waar wij konden slapen. De fietsen mochten in de garage verderop staan. En ja zij kon ook wat te eten maken. Een uur later, na een lekkere douche, zaten wij in een achterkamertje aan een soort onduidelijke vermicelli soep en daarna een lap vlees met wat sla. Het geheel was niet eens onsmakelijk. De bijbehorende wijn van het huis was niet erg lekker, maar een kniesoor die daar op let.
's Nachts konen wij beide moeilijk slapen vanwege de hevige regenval op ons dak. De brug zou nu wel helemaal overstromen was onze conclusie!
Zondag 17 april
Wij voelen allebei de inspanningen van gisteren nog in onze spieren. Want op een E-bike fietsen wil hier nog niet zeggen dat je niets hoeft te doen. Het was gisteren namelijk behoorlijk aanpoten. Vandaag een korte route van maar ongeveer 40 km, maar daarin wel twee bergen van de eerste categorie.
Wij kregen op ons verzoek een stevig ontbijt met een paar gebakken eieren en een paar hompen brood en een kop thee. Daarna afscheid genomen van de gezellige waardin met een paar dikke zoenen.
Omdat het dorpje waar wij sliepen op 900 meter hoogte lag was het 's morgens behoorlijk koud, te weten 6 graden. Dus alle lagen maar weer aan en gaan met die banaan. Het eerste hele uur zijn wij geen een auto tegengekomen zo stil was het in dit gebied. Maar het het was er wel adembenemend mooi. Na een afdaling kwamen wij eerst in Portugal terecht waar wij ongeveer 10 km doorheen reden. Je ziet dan wel weer direct dat dit deel van Portugal nog armer is dan dit deel van Spanje. Wij passeerden twee kleine dorpjes waar een auto nauwelijks door het hoofdstraatje heen kon, zo smal en met een slecht wegdek. Bij het tweede dorpje spraken wij uitgebreid (met handen en voeten) met een negentig jarige man die zeer geïnteresseerd was en wel op de foto wilde bij het bord "Espana"
De twee bergen die vandaag op het programma stonden waren echte kuitenbijters (uitdrukking van Henk) twee keer 1,5 km 12 % en daarna twee keer een aantal kilometers 8-10% (ter vergelijking het steilste stuk op het kopje van Bloemendaal is 7%) zelf in de kleinste versnelling en met de hoogste E-bike stand hadden wij er allebei nog moeite mee. Maar wij tellen onze zegeningen, de natuur is prachtig, het uitzicht op de sneeuwbergen magnifiek, de dorpjes leuk, het was af en toe droog, de wind was gezakt en het stadje waar wij uitkwamen was heel leuk.
In dat stadje, Puebla de Sanabria, zitten wij nu in een heerlijk hotel uitkijkend op het mooie oude stadje met zijn steile straatjes waar wij eerder in de middag door heen gefietst zijn.
Ik heb net een lange mail gestuurd naar Paul Benjaminse, de schrijver van het routeboekje, met op zijn verzoek, een beschrijving van de route van de afgelopen twee dagen aangezien hij die zelf nog niet gefietst had. Hopelijk kunnen anderen hier hun voordeel mee doen.
Een hartelijke Spaanse groet,
Paul
-
17 April 2016 - 23:28
Marjon:
Wat een verhaal weer!! Respect,respect.
-
18 April 2016 - 00:44
Fred:
inderdaad respect. Zaterdag hoorde ik bij jullie nog de regen tegen de ramen kletteren en dan later zo'n brug oversteken. Durfal!!Nu hier -om deze tijd- regent het hier niet maar moeten potten met mooie plantjes naar binnen ivm een mogelijke nachtvorst!!Ach wat hindert het, straks weer een strakke blauwe lucht (zag ik op onze TV ook voor jullie) en dan gaan we weer op pad. Veel trapplezier met mooi en zonnig weer.
mooie nacht en strakke ochtend, fred -
18 April 2016 - 07:59
Marianne Vaneker:
Wat een spannend verhaal! -
18 April 2016 - 09:10
Marjet:
Na regen komt zonneschijn, wordt wel eens gezegd, maar jullie moeten er wél wat voor over hebben.. Vol bewondering hoe positief en vrolijk jullie onder deze - toch best wel - barre omstandigheden blijven.
Graag lees en zie ik de volgende keer, dat de zon schijnt en jullie in een kort broekje fietsen.
Wellicht strooien onze meisjes straks vanuit hun vliegtuig van zonnige stralen over jullie heen... Liefs, Marjet -
18 April 2016 - 09:12
Munk:
Hai -
18 April 2016 - 10:31
Anja:
Wat een verhaal,wat een regen en wat een dappere dodo"s zijn jullie!!
Op naar de zon,dat verdienen jullie nu toch wel.
Lieve groet, anja -
18 April 2016 - 11:48
Hans:
Wat een doorzetters zijn jullie!
Met deze ervaringen weet je in ieder geval dat het morgen anders zal zijn!
Van harte hoop ik beter voor jullie, maar een snelle blik op de weersvooruitzichten laat een dun zonnetje zien met morgen in de namiddag helaas wel flink wat regen.
Zorg dat jullie voor die bui binnen zijn!
Goede reis verder
Dikke kus
Marjoeke en Hans
-
18 April 2016 - 15:08
Marijke V.:
Hoi Paul en Marijke,
Zo te lezen, heel leuk Paul, maken jullie weer heel wat mee!
Ik vind jullie ook weer heel stoer zo in weer en wind onder die barre omstandigheden...
Hopelijk komt de zon steeds meer tevoorschijn op jullie weg naar Santiago de C.
Maar blijf genieten van alles en dat doen jullie ook lees ik!
Liefs, Marijke -
18 April 2016 - 15:08
Piet:
Nou, nou, wat een avontuur! Jullie zijn wel doorzetters. Maar... Ieder nadeel heb zijn voordeel (Johannus 14-14): Op weg naar Santiago verdien je per tien regenbuien een volle aflaat. Dat is toch mooi meegenomen of niet?
Heel veel sterkte en beter weer gewenst. Gr. Piet -
18 April 2016 - 15:18
Jeannette Kuiperi:
Met belangstelling en nieuwsgierigheid jullie verhalen gelezen , wat moeten jullie sterk zijn!!
Spanje ken ik niet zo goed . En dat je nog kracht heb om wordfreud van me te winnen is helemaal sterk.
Droog succes verder Jeannette kuiperi -
18 April 2016 - 19:29
Annet:
Het klinkt afwisselend als afzien en genieten, Fantastisch dit te doen, jammer van het weer, maar toch weer smakend naar meer denk ik. groet annet -
18 April 2016 - 22:28
Anneke:
Hey bikkels, wat een avonturen weer! Geniet van jullie verhalen , hoop dat het nu echt wat beter weer wordt! Groetjes anneke -
18 April 2016 - 23:30
Riet:
Tjongejonge! Dit bedenk je toch niet vantevoren als je aan een Spanje route denkt !! En dan is het toch nog leuk ook ! Moeilijk uit te leggen ! Stoer hoor en fijn dat jullie genieten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley