Soms zit het mee en soms zit het tegen

Maandag 18 april
Vandaag weer eens heerlijk gefietst zonder een druppel regen en zelfs een aantal uren zon op ons hoofd. Het begon wel pittig met een klim van 900 naar 1400 meter en dat is aardig wat op de vroege ochtend. Dus begonnen wij met 6 graden en boven op de berg was het zelfs 4 graden. Maar het was droog en de wind was weg dus wie doet ons wat. De natuur was mooi, de weg was rustig en het ging gewoon weer lekker vandaag. Tussen de de middag in een cafeetje weer even opgeladen en een weer een gebakken eitje gegeten. Wel ondertussen goed op onze spullen letten natuurlijk!! Als eindpunt hadden wij de stad Verin voor ogen. Ongeveer 90 km van onze startplaats. Maar voor dat wij deze stad benaderden waren er enkele kilometers hiervoor wel een stuk of vier grote seksclubs met opzichtige reclames langs de weg. Daar snapten wij niets van, want dat hadden wij hier in Spanje nog nergens gezien. Maar toen wij de stad eenmaal doorreden konden wij ons er wel iets bij voorstellen. Wat een troosteloze bende. Allemaal flats, grauw, op elkaar gebouwd en ontzettend deprimerend, echt een lelijke stad. Het hotel dat ik uitgezocht had was eigenlijk precies in deze stijl en was niet erg aanlokkelijk.
Voor het hotel staande, gezocht naar een alternatief iets verderop de route. Dat bleek er wel te zijn en dit adres gebeld. Ondanks het feit dat deze dame alleen Spaans sprak, begreep ik wel dat zij een kamer vrij had. Wij dus 5 km doorrijden en in een heel klein gehucht was daar een soort boerderij langs een klein riviertje dat aan de buitenkant niet verraadde hoe het er van binnen uitzag. Na herhaaldelijk bellen werd er niet opengedaan en dus toen de vrouw maar weer getelefoneerd. Tien minuten later kwam er een alleraardigste vrouw aanrijden die ons binnenleidde in een prachtige "Casa" Het bleek namelijk een heel huis te zijn met een zestal prachtig ingerichte kamers, met veel antiek en heel smaakvol aangekleed.
En met daaromheen een prachtig aangelegde tuin. Alles werkelijk eerste klas.
Wij kregen en mooie kamer toegewezen, maar op mijn vraag of wij er ook konden eten was het antwoord helaas, nee. En ook in het dorp was geen restaurant. Maar na enig heen en weer gepraat bleek zij wel bereid om met mij naar een supermarkt te rijden, zodat ik daar inkopen kon doen. Zo gezegd zo gedaan. Ik stapte met haar in de auto, terwijl Marijke alle bagage uit ging laden en reed naar een supermarkt in Verin, die vreselijke stad. Ik heb daar lekker ouderwets ingekocht. Een biefstukje, champignons, gebakken aardappeltjes en boter.
Wij konden bij haar bier en wijn krijgen en een uurtje later stond ik heerlijk in haar professionele keuken onze maaltijden te bereiden. Volgens deze vrouw was dat de eerste keer in acht jaar dat ze dit toeliet. Maar met een heerlijke fles wijn van het huis hebben wij daarna wel heerlijk gegeten! Biefstuk van de haas in rodewijn saus met champignons en aardappeltjes. Kan het nog lekkerder?
Nu is de eigenaresse weg en zitten wij helemaal alleen in de serre van dit schitterende huis. Wat wil een mens nog meer.
Het is hier zelfs zo mooi dat wij serieus overwegen om nog een nacht te blijven, Maar dat zien wij morgen dan wel weer.
Het leuke van een fietstocht als deze, zijn toch deze onverwachte dingen, dat zijn de pareltjes van zo'n reis. Vandaag was in ieder geval weer een dag om in te plakken 95 km fietsen met droog weer in en schraal zonnetje en een prachtig slot.

Dinsdag 19 april.
Wij zitten vandaag precies twee weken op de fiets.
Vanmorgen zaten wij te ontbijten in de prachtige serre van de Casa en keken naar buiten waar het aan één stuk door regende. Nauwkeurig bestudeerden wij de buienradar van deze streek en dat beloofde niet veel goeds voor vandaag. 95 % kans op regen. Dus wat te doen, blijven of vertrekken? Na lang getreuzel toch maar om elf uur de fiets- en regenkleding aangedaan en na een hartelijk afscheid maar weer op de pedalen. Vijftig km verder zou een heel aardig stadje moeten zijn, "Allariz" met een mooie oude kern met kleine authentieke straatjes. Dat moet te doen zijn, dachten wij. Maar dat viel nog niet mee. Er zaten toch een paar venijnige klimmetjes in de route en het vervelende was opnieuw de kou en de regen. Bovenop de eerste berg reden wij zelfs helemaal in de mist en als je niets meer kan zien is er eigenlijk ook niets meer aan. Eerlijk gezegd zijn wij dit slechte weer nu zelf ook wel een beetje zat. Het kan hier zo mooi zijn, maar als je zelfs de omgeving niet meer kan zien gaat de lol er ook wel een beetje vanaf. De dag van gisteren bewees wel dat het ook anders kan!
Onderweg nog twee andere Duitse fietsers gepasseerd en een praatje gemaakt. Zij waren in Cordoba vertrokken en waren ook op weg naar Santiago. Eerlijk gezegd waren wij niet jaloers dat zij op gewone fietsen met dit weer ook deze hellingen moesten trotseren.
Om zo snel mogelijk op de eindbestemming te zijn, hebben wij nergens gestopt voor de gebruikelijke koffie. Wij waren allebei zo nat dat wij bang waren dan niet meer warm te worden. Gelukkig werd het, het laatste uurtje van de tocht een beetje droger.
Allariz bleek inderdaad een leuke kleine oude kern te hebben, waarin wij in het hoofdstraatje een authentiek hotel vonden.
Snel uitpakken en eerst wat gaan lunchen voordat het restaurant aan de overkant dicht zou gaan.
Aangezien ik gisteren een gebroken spaak had opgelopen, vroeg in aan de ober of hier een fietsenmaker zat. Die bleek 20 meter van ons hotel te zitten. Het bleek eigenlijk meer een klein fietsenwinkeltje te zijn. De vrouw die er stond haalde een hele doos met spaken te voorschijn, om ze allemaal te passen, gelukkig was er een bij die paste Vervolgens belde zij haar man, de monteur en ik kon de fiets 's avonds al weer ophalen.
Wij hebben uitgebreid in de regen door het stadje gedwaald, het is inderdaad een leuk stadje dat wij nog eens zouden moeten zien met een lekker zonnetje, dan ziet het er denk ik een stuk leuker uit.
Morgen fietsen wij naar de laatste grote stad vóór Santiago, Ourense. Het weer belooft iets beter te worden.


Hartelijke Galicische groet,

Paul

Ps.
Iedereen hartelijk bedankt voor de leuke reacties die jullie regelmatig op weblog schrijven. Wij lezen ze met veel plezier.

Het lijkt erop dat ik opnieuw de foto's niet kan plaatsen. Heel vervelend, maar ik blijf het proberen.