Dag 7, Ontmoeting in de Abdij van Orval

Na, opnieuw een heerlijk ontbijt, fris en vrolijk op de fietsen. Wij hadden er weer helemaal zin in. Het begon wel weer met lekker klimmen, maar daar heb ik geen hekel aan en Marijke sinds haar E-bike al helemaal niet meer. Ik heb nog nooit zo vaak haar rug gezien. De eerst stop zou Florenville zijn. Na een flinke omrit, omdat wij niet goed opgelet hadden, kwamen wij daar na een paar venijnige klimmetjes aan. Hier hadden Anneke en Nico vannacht geslapen. Wij waren net op tijd om wat drinkyoghurt in te slaan en een patisserie/tearoom in te duiken voordat de dagelijkse regen begon. Er zit duidelijk een patroon in de regen, het begint sluipend met een beetje miezer regen en eindigt op het eind van de dag met een lange harde bui die ook niet meer stopt.
Het typische is dat met deze regen ook alles nat wordt ook de binnenkant van onze nieuwe Goretex jassen die juist waterdicht zouden moeten zijn.
De route ging ook langs de Abdij van Orval. Ik ben hier twee keer eerder geweest. Een keer alleen en heb er toen ook geslapen en een keer samen met Maartje op één van onze vader-dochter fietstochten. Ik heb goede herinneringen aan deze plek. Wij besloten hier nog even te stoppen zodat Marijke het ook kon zien en zagen daar de fietsen van Anneke en Nico staan. Wij gingen naar binnen en daar komen zij net en filmzaaltje uit. Hilariteit ten top natuurlijk.
OK, wij fietsten natuurlijk samen verder.
Zij wilden naar een camping in Montmedy en wij naar een hotelletje 10 km voorbij Deze plaats.
Vlak bij Montmedy raakten wij elkaar kwijt. Ik reed in de stromende regen voorop en keek niet om. Ik dacht dat de rest mij volgde. Maar Nico had op zijn Garmin een net iets andere route. Dus werd er over en weer gebeld en wat gevloekt.
Uiteindelijk troffen wij elkaar in een kroegje in het centrum van Montmedy in de hoosregen. Anneke en Nico besloten ook naar ons hotelletje te gaan en niet te gaan kamperen. Dus nog 10 km in de regen doorfietsen. Wel van de route af wat jammer is.
In een vreselijk hotelletje met abnormaal kleine kamers en nog kleinere badkamers hebben wij droog en veel te duur kunnen eten en overnachten. Ach je moet wat in tijden van crisis.