Afscheid nemen, herten en klimgeiten
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Marijke
01 April 2015 | Spanje, Alcaraz
s'Morgens een keer met z'n vieren ontbijten is ook wel weer een keer gezellig. Voor die gezelligheid zouden wij ook geen afscheid hebben hoeven nemen, want wat dat betreft zouden wij het nog wel een paar dagen met elkaar uithouden. Maar de plicht roept. Girona moet gehaald worden en de auto moet ook weer op tijd naar Nederland, dus is het afscheid nemen geblazen. Natuurlijk met eerst nog een paar foto's en de definitieve beslissing van onze kant uit dat wij echt niet meerijden, maar op eigen kracht naar Girona gaan fietsen. Marie Louise en Gerard proberen vandaag Barcelona te halen om die stad te gaan bezoeken.
Vandaag fietsen weer helemaal in ons eentje op een prachtige weg langs een stuwmeer in een wonderschoon natuurgebied. Prachtige uitzichten op het meer aan de rechterkant en links hoge bergwanden. Opeens schreeuwt Marijke achter mij "EEN HERT" en ja hoor recht boven ons hoofd lopen op de bergkant een ostuk of zes reeën of herten. Ze springen van het ene rotsblok naar het andere. Gelukkig heb ik met mijn telelens een paar foto's kunnen maken anders zou je het bijna niet geloven. Een fantastisch gezicht.
Op de foto's is te zien dat wij nog met een Jack aan begonnen vandaag maar die ging al gauw uit. Elk uur ging er weer een laagje uit en het was om één uur rond de dertig graden. Wij werden eigenlijk een beetje beroerd van de hitte. Dus hebben wij een lange pauze genomen met een langzame lunch. Wel de helft laten staan want het was bijna niet te eten, zo taai. Maar intussen wel de accu's opgeladen. Want vandaag staan wij even voor een dilemma. Een korte route of een hele lange. Een middenweg is er niet. 60 of 85 km. Met de lange route moeten wij de laatste 25 km nog wel een berg van 1150 hoog beklimmen. Maar ja dan hoeven wij die morgen niet te doen. Tot op het laatst getwijfeld, maar toch maar gedaan. Gelukkig werd het toen wat koeler maar evengoed nog behoorlijk zwaar. Maar ja dan komt de beloning en mag je 8 km afdalen. Jammer dat ik van Marijke niet te hard mag gaan, want je zit dan zo op de 60 km per uur. Onderaan de berg lag het stadje Riopar, waar ik een uur daarvoor in mijn beste Spaans nog een kamer geboekt had. Na 88 km op deze dag komen wij in een eenvoudig en gedateerd Spa hotel met een warm binnenzwembad, maar helaas geen massages. (En later bleek ook geen internet om mijn vorige verslag te versturen)
Het is wonderbaarlijk dat niemand hier in het binnenland ook maar één woord Engels spreekt, ook in de hotels niet. Zo ook hier, maar goed een "Habitacion" is een kamer "Uno nodge" is één nacht. Veel meer heb je niet nodig. En eten hoefden wij niet meer te bestellen want daar hadden wij nog onze buik van vol. Een paar mee genomen bakjes yoghurt waren genoeg als avondmaaltijd.
Woensdag 1 april
Maar vanmorgen misten wij toch wel een Engels sprekend persoon. Er zijn namelijk twee routes naar de volgende stad, Alcaraz. Één van 38 km en één van 54 km. Route een heeft een bergpas van 1300 meter route twee heeft twee bergpassen van respectievelijk 1487 en 1432 meter. Maar volgens het boekje heeft de korte route een stuk drukke autoweg, maar misschien is daar inmiddels een Via Verde klaar schrijft schrijver van het boekje Benjaminse. Volgens Benjaminse is route twee het mooiste deel van de hele route door Spanje. Nou probeer daar maar eens advies over te krijgen bij allerlei mensen die geen Engels spreken. (En wij geen Spaans)
Uiteindelijk voor de korte route gekozen en die was ook prachtig. Met name een soort
Gorge, op tweederde van de route. En het stuk autoweg viel uiteindelijk mee qua drukte, het was zelfs rustig. Maar de nieuwe Via Verde was nog in geen velden of wegen te bekennen.
Dus uiteindelijk waren wij al redelijk vroeg in het historische stadje Alcaraz. Bij het Hostal dat wij gereserveerd hadden aangekomen, bleek het wel open te zijn maar er was niemand aanwezig. Twee telefoonnummers gebeld en binnen twee minuten stonden een moeder en een zoon voor ons neus. Marijke kreeg twee dikke zoenen en wij mochten een kamer uitzoeken. Direct werden er twee biertjes bezorgd en vanavond krijgen wij eten op ons eigen balkon. We mogen kiezen tussen vlees of vis. Wij zijn erg benieuwd!
Wij hebben een prachtige hoekkamer met een geweldig uitzicht. En de was hangt al direct weer te drogen aan een zelfgemaakt waslijsten in de zon.
Zojuist het oude historische stadje bezocht, erg knus en authentiek allemaal en op het grote plein wat gedronken. Toen wij terug kwamen stond er al een versgebakken warme tortilla op onze kamer te wachten met sla en fruit en met een lekkere fles wijn.
Compleet met borden en bestek. Zo konden wij op ons balkon met de zonsondergang op de achtergrond ons lekkere diner verorberen. Later kwam de de gastvrouw nog met een paar lekkere stukjes gebakken varkensvlees en koffie toe. Heerlijk toch?
Morgen moeten wij gaan beslissen of wij deze route blijven volgen of een omweg maken via Valencia. Ik ben al druk met puzzelen bezig, want de route naar Valencia hebben wij niet in het boekje staan. Afijn dat is een zaak voor morgen. Maar vandaag is vandaag en dit was weer een heerlijke dag.
Als ik af en toe een paar dagen oversla met een verslag dan heb ik het, of te druk, of er is geen goede internetverbinding, zoals gisteren bijvoorbeeld.
Een hartelijke zonnige en ontspannen groet,
Paul
Vandaag fietsen weer helemaal in ons eentje op een prachtige weg langs een stuwmeer in een wonderschoon natuurgebied. Prachtige uitzichten op het meer aan de rechterkant en links hoge bergwanden. Opeens schreeuwt Marijke achter mij "EEN HERT" en ja hoor recht boven ons hoofd lopen op de bergkant een ostuk of zes reeën of herten. Ze springen van het ene rotsblok naar het andere. Gelukkig heb ik met mijn telelens een paar foto's kunnen maken anders zou je het bijna niet geloven. Een fantastisch gezicht.
Op de foto's is te zien dat wij nog met een Jack aan begonnen vandaag maar die ging al gauw uit. Elk uur ging er weer een laagje uit en het was om één uur rond de dertig graden. Wij werden eigenlijk een beetje beroerd van de hitte. Dus hebben wij een lange pauze genomen met een langzame lunch. Wel de helft laten staan want het was bijna niet te eten, zo taai. Maar intussen wel de accu's opgeladen. Want vandaag staan wij even voor een dilemma. Een korte route of een hele lange. Een middenweg is er niet. 60 of 85 km. Met de lange route moeten wij de laatste 25 km nog wel een berg van 1150 hoog beklimmen. Maar ja dan hoeven wij die morgen niet te doen. Tot op het laatst getwijfeld, maar toch maar gedaan. Gelukkig werd het toen wat koeler maar evengoed nog behoorlijk zwaar. Maar ja dan komt de beloning en mag je 8 km afdalen. Jammer dat ik van Marijke niet te hard mag gaan, want je zit dan zo op de 60 km per uur. Onderaan de berg lag het stadje Riopar, waar ik een uur daarvoor in mijn beste Spaans nog een kamer geboekt had. Na 88 km op deze dag komen wij in een eenvoudig en gedateerd Spa hotel met een warm binnenzwembad, maar helaas geen massages. (En later bleek ook geen internet om mijn vorige verslag te versturen)
Het is wonderbaarlijk dat niemand hier in het binnenland ook maar één woord Engels spreekt, ook in de hotels niet. Zo ook hier, maar goed een "Habitacion" is een kamer "Uno nodge" is één nacht. Veel meer heb je niet nodig. En eten hoefden wij niet meer te bestellen want daar hadden wij nog onze buik van vol. Een paar mee genomen bakjes yoghurt waren genoeg als avondmaaltijd.
Woensdag 1 april
Maar vanmorgen misten wij toch wel een Engels sprekend persoon. Er zijn namelijk twee routes naar de volgende stad, Alcaraz. Één van 38 km en één van 54 km. Route een heeft een bergpas van 1300 meter route twee heeft twee bergpassen van respectievelijk 1487 en 1432 meter. Maar volgens het boekje heeft de korte route een stuk drukke autoweg, maar misschien is daar inmiddels een Via Verde klaar schrijft schrijver van het boekje Benjaminse. Volgens Benjaminse is route twee het mooiste deel van de hele route door Spanje. Nou probeer daar maar eens advies over te krijgen bij allerlei mensen die geen Engels spreken. (En wij geen Spaans)
Uiteindelijk voor de korte route gekozen en die was ook prachtig. Met name een soort
Gorge, op tweederde van de route. En het stuk autoweg viel uiteindelijk mee qua drukte, het was zelfs rustig. Maar de nieuwe Via Verde was nog in geen velden of wegen te bekennen.
Dus uiteindelijk waren wij al redelijk vroeg in het historische stadje Alcaraz. Bij het Hostal dat wij gereserveerd hadden aangekomen, bleek het wel open te zijn maar er was niemand aanwezig. Twee telefoonnummers gebeld en binnen twee minuten stonden een moeder en een zoon voor ons neus. Marijke kreeg twee dikke zoenen en wij mochten een kamer uitzoeken. Direct werden er twee biertjes bezorgd en vanavond krijgen wij eten op ons eigen balkon. We mogen kiezen tussen vlees of vis. Wij zijn erg benieuwd!
Wij hebben een prachtige hoekkamer met een geweldig uitzicht. En de was hangt al direct weer te drogen aan een zelfgemaakt waslijsten in de zon.
Zojuist het oude historische stadje bezocht, erg knus en authentiek allemaal en op het grote plein wat gedronken. Toen wij terug kwamen stond er al een versgebakken warme tortilla op onze kamer te wachten met sla en fruit en met een lekkere fles wijn.
Compleet met borden en bestek. Zo konden wij op ons balkon met de zonsondergang op de achtergrond ons lekkere diner verorberen. Later kwam de de gastvrouw nog met een paar lekkere stukjes gebakken varkensvlees en koffie toe. Heerlijk toch?
Morgen moeten wij gaan beslissen of wij deze route blijven volgen of een omweg maken via Valencia. Ik ben al druk met puzzelen bezig, want de route naar Valencia hebben wij niet in het boekje staan. Afijn dat is een zaak voor morgen. Maar vandaag is vandaag en dit was weer een heerlijke dag.
Als ik af en toe een paar dagen oversla met een verslag dan heb ik het, of te druk, of er is geen goede internetverbinding, zoals gisteren bijvoorbeeld.
Een hartelijke zonnige en ontspannen groet,
Paul
-
01 April 2015 - 21:51
Mieke En Peter:
Jongens wat een prachtige tocht, we genieten er van. Wij zijn inmiddels weer thuis na 2 weken Lanzarote. Genoten van de zon en de zee. Heerlijk, we kunnen er weer tegen.
Nog veel mooie belevenissen gewenst! Liefs van ons. Mieke en Peter -
01 April 2015 - 22:56
Ans:
Jongens wat leuk om alles te lezen. Toch maar op Spaanse les gaan.
Is ook handig met kerst. -
02 April 2015 - 08:23
Marjon:
Ik heb echt een gevoel met jullie mee te reizen. Leuk dat je de namen van de plaatsen en hotels noemt. Ik bekijk op Google Earth de omgeving, plaatsjes en wegen. Prachtig. Wel fijn dat de weersomstandigheden beter worden, al is te warm ook weer niet goed.
Ik zeg: Geniet, dan geniet ik mee! -
02 April 2015 - 10:28
Annet:
Fantastisch avontuur, ik krijg heimwee naar de vrijheid. Jullie zien vast opeens de lente in volle glorie. ik volg jullie verslagen met plezier. groet annet -
02 April 2015 - 23:11
Floris:
Ontzettend leuke reisverslagen en foto's!
Blij om te zien om jullie zo te zien genieten en ik ben vooral trots op zulke stoere en bikkelende ouders!
Er is post trouwens van het Korps Mariniers: ze hebben alles gelezen en hebben jullie een baan aangeboden.
(Prima arbeidsvoorwaarden) -
03 April 2015 - 00:04
Gerard Witteman:
Floris, , je hebt volkomen gelijk! We hebben ze nu bezig gezien en het is formidabel wat ze doen en hoe ze het doen, 4 weken leven op de fiets en uit 5 fietstasjes. Chapeau!
Wij hebben het laatste stuk van hun tocht alvast met het dak eraf voor ze verkend en het is duidelijk:accu's tot over de rand vullen en nieuwe remblokjes monteren.
P&M: we blijven lezen en genieten en over 3 dagen staat de Volvo weer op het pad, succes en sterkte, ML&G
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
