Klimmen, koud, regen en toch intens genieten!
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Marijke
11 April 2015 | Spanje, Allepuz
Wij zitten nu midden in het woeste en onherbergzame land van de streek van "Maestrazgo". Het bestaat uit woeste vrij hoge bergen die weliswaar vrij afgevlakt zijn maar toch altijd nog lekkere klimmetjes kunnen opleveren. De eerste berg gisteren uit Teruel vandaan was al direct 1600 meter hoog. De hoogste tot nu toe deze reis en daarna nog een van 1550 meter. Überhaupt is het hier erg hoog. Op de Spaanse hoogvlakte, in het midden van Spanje, is de gemiddelde hoogte 600 meter. Hier, in deze streek, kom je, ook in de dalen, niet onder de 1000 meter. Dat betekent direct ook een stuk frisser. Ik las op internet dat gisteren in Eindhoven 23 graden was gemeten, terwijl wij het hier met een magere 11 graden moesten doen. Maar daarentegen is het hier weer schitterend mooi en vooral oorverdovend stil. En het relatief frisse weer is eigenlijk wel lekker om te fietsen, want vooral het klimmen gaat dan toch een stukje gemakkelijker. En daarbij hebben wij de handschoenen dan niet voor niets gekocht.
Onderweg kwamen wij nog langs een gehucht met een paar marktstalletjes op een klein dorpsplein. In het plaatselijke café tussen de plaatselijke senioren kaartclub de ochtendkoffie even gedronken en bij het naar buiten gaan een paar bananen gescoord. Na het afrekenen van € 1,- voor vier bananen, kwam de marktkoopman nog spontaan met 6 sinaasappels aan die wij mochten hebben en begon een heel verhaal waar wij niets van snapten. Maar met behulp van de wegenkaart kon hij duidelijk maken dat hij niet van hier kwam, maar van een plaats vlak bij Valencia. Op dit soort momenten is het toch wel jammer dat wij geen spaans spreken en geen van de mensen in het binnen land ook maar één woord Engels spreekt. In ieder geval had Marijke nog wel twee dikke zoenen van hem te pakken, want dat is internationaal, hij ook weer blij. Het plaatsje waar wij nu zitten heet Allepuz en ziet er van een afstand schattig uit. Het is gebouwd tegen een hoge berghelling aan en kijkt zo in het dal. Volgens internet had het in 1910 nog 873 inwoners en heeft het de laatste jaren maar 119 inwoners. In het midden van dit gehucht met heel veel onbewoonde en bouwvallige huizen, staat een oude kerk en op een heel klein dorpspleintje daarachter is in een soort woonhuis het enige winkeltje van het dorp gevestigd. Dit soort winkeltjes kwamen wij in de jaren zeventig regelmatig in Griekenland tegen, maar kennelijk bestaan ze nog steeds.
En direct naast de kerk staat er opeens een middelgroot luxe hotel gemaakt in een oud soort klooster uit 1600 Het lijkt een beetje op een Parador maar dan veel kleiner. Het bestaat pas sinds 2009 en is tot in de kleinste details gerestaureerd en van alle luxe voorzien. Het is voor ons onbegrijpelijk wat mensen hier komen doen (als ze niet zoals wij langs fietsen) er is hier in de weide omgeving niets, maar dan ook helemaal niets. Alleen bergen, totale stilte en een prachtig uitzicht. Wij zitten nu boven in een prachtige lounge met z'n tweeën en genieten van het geweldige uitzicht. Vanwege het mooie hotel zijn wij hier maar een extra dagje gebleven, temeer omdat het nauwelijks meer kost dan een gewoon Hostal. Ook het restaurant bleek gisterenavond buiten verwachting goed te zijn. En het is maar goed ook dat wij gebleven zijn want het regent nu al een paar uur flink buiten en dat missen wij dus nu op de fiets. Dus wij zitten hier met z'n tweeën gewoon heerlijk te genieten op deze onverwachte extra vrije dag.
Morgen gaan wij weer op pad en dan nemen wij de hoogste berg van de hele route, wij klimmen dan naar 1700 meter.
Een genietende
Paul
Onderweg kwamen wij nog langs een gehucht met een paar marktstalletjes op een klein dorpsplein. In het plaatselijke café tussen de plaatselijke senioren kaartclub de ochtendkoffie even gedronken en bij het naar buiten gaan een paar bananen gescoord. Na het afrekenen van € 1,- voor vier bananen, kwam de marktkoopman nog spontaan met 6 sinaasappels aan die wij mochten hebben en begon een heel verhaal waar wij niets van snapten. Maar met behulp van de wegenkaart kon hij duidelijk maken dat hij niet van hier kwam, maar van een plaats vlak bij Valencia. Op dit soort momenten is het toch wel jammer dat wij geen spaans spreken en geen van de mensen in het binnen land ook maar één woord Engels spreekt. In ieder geval had Marijke nog wel twee dikke zoenen van hem te pakken, want dat is internationaal, hij ook weer blij. Het plaatsje waar wij nu zitten heet Allepuz en ziet er van een afstand schattig uit. Het is gebouwd tegen een hoge berghelling aan en kijkt zo in het dal. Volgens internet had het in 1910 nog 873 inwoners en heeft het de laatste jaren maar 119 inwoners. In het midden van dit gehucht met heel veel onbewoonde en bouwvallige huizen, staat een oude kerk en op een heel klein dorpspleintje daarachter is in een soort woonhuis het enige winkeltje van het dorp gevestigd. Dit soort winkeltjes kwamen wij in de jaren zeventig regelmatig in Griekenland tegen, maar kennelijk bestaan ze nog steeds.
En direct naast de kerk staat er opeens een middelgroot luxe hotel gemaakt in een oud soort klooster uit 1600 Het lijkt een beetje op een Parador maar dan veel kleiner. Het bestaat pas sinds 2009 en is tot in de kleinste details gerestaureerd en van alle luxe voorzien. Het is voor ons onbegrijpelijk wat mensen hier komen doen (als ze niet zoals wij langs fietsen) er is hier in de weide omgeving niets, maar dan ook helemaal niets. Alleen bergen, totale stilte en een prachtig uitzicht. Wij zitten nu boven in een prachtige lounge met z'n tweeën en genieten van het geweldige uitzicht. Vanwege het mooie hotel zijn wij hier maar een extra dagje gebleven, temeer omdat het nauwelijks meer kost dan een gewoon Hostal. Ook het restaurant bleek gisterenavond buiten verwachting goed te zijn. En het is maar goed ook dat wij gebleven zijn want het regent nu al een paar uur flink buiten en dat missen wij dus nu op de fiets. Dus wij zitten hier met z'n tweeën gewoon heerlijk te genieten op deze onverwachte extra vrije dag.
Morgen gaan wij weer op pad en dan nemen wij de hoogste berg van de hele route, wij klimmen dan naar 1700 meter.
Een genietende
Paul
-
11 April 2015 - 16:28
Riet:
Ja, dat was een echte hollandse uitschieter, die 23 graden.Vandaag zeker 15 GR. lager, met harde wind en regen.
Ons Carolien fietst vandaag de Tour Feminin over de Utrechtse heuvelrug met Haagse gymleerkrachten, waarmee ze in de winter schaatst en les krijgt van Kos.
Die Spaanse hoogvlakte komt me bekend voor.
We hebben er begin mei ooit eens achter een sneeuwschuiver aan gereden, hopelijk overkomt jullie dat niet. Nog veel fietsgenoegen. -
11 April 2015 - 17:11
Anneke:
Wat een heerlijke verhalen, geniet ervan! Als ik die foto,s zie van die Spaanse dorpjes, komen de herinneringen van onze tocht naar Santiago weer naar boven! En wat een prachtige kamer in zo,n klein dorpje.Nog veel fietsplezier!!
-
12 April 2015 - 00:28
Hans En Marjon Bleeker:
Het is geen straf om in Allepuz te vertoeven zo te zien! Ik ga morgen de koffers pakken!!
-
12 April 2015 - 20:30
Hans En Marjoeke:
Hoi Paul en Marijke,
Wat een leuke belevenissen allemaal! Spaanse les is vanzelfsprekend nog een optie.
Maar volgens ons weten jullie je met handen en voeten en non verbale communicatie aardig te redden. Waar wij weinig over horen is spierpijn en overige lichamelijke klachten. Wij hebben de indruk dat de fietsen goed bevallen en jullie hier vlotjes mee uit de voeten kunnen. Lekker dat jullie nog een extra nachtje kunnen relaxen in jullie mooie hotel. De schitterende omgeving zal bepalend zijn voor het commerciële succes. Waarschijnlijk "vluchten" de Spanjaarden zelf in de zomer de bergen in om hier verkoeling te zoeken???
Groeten en geniet samen nog lekker van wat er in het verschiet ligt!
Liefs Marjoeke en Hans -
12 April 2015 - 22:47
Marianne:
Wat zal jullie conditie super zijn! Ik kan me voorstellen dat het heerlijk is om dat samen allemaal mee te maken. Groeten van Jan en van mij.
-
13 April 2015 - 00:07
Koos Jabroer:
wat een fantastische reis; wij zijn bijna jaloers ,maar als ik hier in de achtertuin met volop zon de meeuwen door de lucht zie zweven denk is steeds: we hebben het nog niet zo slecht.
groeten van Wil en Koos en doe voorzichtig, je moet weer heelhuids thuiskomen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
