Dag twee en drie

Dag twee Ronda - Coripe
Na een uitgebreid ontbijt de spullen pakken en wegwezen.
Voor het eerst kan ik goed gebruik maken van mijn nieuwe Garmin navigatie. Voorheen maakte wij tijdens alle fietstochten alleen gebruik van routeboekjes. Maar vorig jaar heb ik bij mede fietsers het nut van dit apparaat ontdekt. Alle routes die in het routeboekje staan heb ik nu ook digitaal in mijn Garmin staan. Het werkt met "tracks" dat zijn routes van A naar B. Vandaag heb ik de route van Ronda naar Sevilla nodig. En op mijn Garmin verschijnt precies waar ik moet starten en ik kan nu met dit apparaat gemakkelijk vanuit het hotel daar naar toe navigeren.
Daarna hoef ik de hele dag alleen maar de paarse lijn te volgen, die natuurlijk precies synchroon loopt met de route in het boekje dat Marijke bij zich heeft. Als het goed is kun je zo nooit meer verkeerd rijden. Makkelijk toch?
De drukke stad Ronda uitrijden is altijd weer een crime, maar als wij de buitenwijken verlaten hebben is daar weer die eindeloze stilte en de prachtige vergezichten. De eerste anderhalf uur is het nog wel even flink klimmen en ik begin steeds meer van mijn E-bike te houden. Dan een flinke lange afdaling, met de helmen op, komen wij in Setenile aan, een enig stadje waar de rotsen helemaal over de huizen heen hangen. (Zie foto's) lekker koffie gedronken en een praatje met Spaanse bewonderaars gemaakt. Toen in de stad zelf steil omhoog 20% dat haalt zelfs onze E-bike niet dus wordt het even lopen. Maar dat is ook heel zwaar met zware fietsen met bagage. Maar dan volgt opnieuw die weldadige stilte met vrijwel verlaten wegen en een prachtig landschap met oneindig veel olijfboomgaarden, ruige bergen en steile rotsen. Bij het volgende stadje, Olvera, begint dan de Via Verde. Dat is een stelsel van fietspaden in Spanje die veelal aangerecht zijn op verlate spoorlijnen. Ook dit fietspad loopt kronkelend tussen de bergen door met oneindig veel tunnels van 100 meter tot een kilometer lengte. Bij de meeste tunnels gaat automatisch de verlichting aan als je daar binnen rijdt. Het is er wel erg fris binnen en wij zijn steeds blij als wij er weer uit zijn.
Na 15 km op deze Via Verde passeren wij een hele speciale hoge rotsformatie. Daaromheen cirkelen tientallen gieren. Een prachtig en indrukwekkend gezicht. Volgens een bordje dat daar staat, broeden er ongeveer 200 gieren rond die rots.
Na ongeveer 25 km fietspad is er een oud stationnetje dat nu een soort pension/hotel is. Ondanks dat wij maar 55 km gefietst hebben hier toch maar gestopt want voorlopig komt er niets meer. Dit stationnetje staat in "the middle of nowhere" want er is geen ander huis of dorp in de verste verte te vinden.
De fietsen staan nu in het invalide toilet aan de overkant en wij hebben een hele kleine en simpele kamer boven, met een lauwe douche en het hotel heeft geen WIFI. Wij zijn de enige gasten maar kunnen s'avonds wel iets te eten krijgen. Het is allang goed. Een groter contrast met gisterenavond in het Parador kan er niet zijn!
Om half acht toen wij allang uitgegeten waren deed de eigenaar alles dicht en het was duidelijk dat hij ons wel weg wilde hebben uit het "restaurant". Dus om acht uur zaten wij op onze ijskoude kleine kamer en wij liggen nu allebei onder een drie dikke dekens te lezen en te schrijven. (het is bijna kamperen) Lachen dus!!
De eigenaar slaapt hier zelf niet en er hangt een schilderijtje met zijn telefoonnummer op de kamer als wij hem nodig hebben.
Alle ramen in het hele gebouw hebben tralies, dus maar hopen dat er geen brand uitbreekt vannacht.
Een hartelijke simpele groet
Paul

Dag drie, Coripe - Los Palacios Y Villafranca.
Na een koude nacht op harde bedden kregen wij zoals verwacht een zeer simpel ontbijt voorgeschoteld.
Dikke kleding aan en wij vervolgden het fietspad van de Via Verde. Elke keer zijn wij weer aangenaam verrast door de schoonheid van de natuur. Het is nog steeds een ruig gebergte waar wij doorheen rijden met opnieuw veel tunnels. En het eerste uur komen wij helemaal niemand tegen. De eerste mensen die wij zien zijn landarbeiders die artisjokken aan het oogsten zijn. Ook zien wij een geitenhouder die met een paar honderd geiten de weg over komt. Een leuk gezicht.
De route gaat wel langs een paar dorpjes maar blijft er zeker een kilometer vandaan.
Bij het laatste dorpje vóór dat wij de stilte in zouden gaan toch maar even twee km omgereden om koffie te scoren. Tussen de oude mannetjes en zeer veel gehandicapte mensen koffie gedronken en van hier uit een zeer stille weg op. Het landschap is inmiddels glooiend geworden i.p.v. de ruige bergen van vanmorgen. Intussen was de zon verdwenen en kwam er steeds meer wind. De regen dreigde van alle kanten. Opeens zag ik op mijn Garmin dat wij niet meer op de goede route zaten. Dus even een paar honderd meter terug en een zandweg in. Nou zandweg was het niet helemaal maar wel een hele slechte weg. Met veel onverhard en veel gaten. Zodanig zelfs dat mijn fietstas losschoot van het haakje. Later werd de weg gelukkig iets beter.
Bij het volgende dorp "El Palmar de Troya" op 56 km van de start weer even koffie gedronken. Hier staat een hele bijzondere kerk (zie foto) die gebouwd is door een blinde sekte leider die beweerde dat hij de echte paus was. Hij heeft Franco heilig verklaard.
In deze plaats besloten we dat wij er nog 20 km bij doen vandaag, tot Los Palacios Y Villafranca. Maar dit moet dan wel in de regen gebeuren en langs een snelweg met veel vrachtverkeer. Ach soms zit het mee en soms zit het tegen. Even doorbijten dan maar. Als wij onze bestemming naderen houdt het op met zachtjes regenen en begint het werkelijk te hozen. Snel naar het plaatselijke hotel toe en deze blijkt een kamer beschikbaar te hebben. Dit hotel is tevens restaurant en tapasbar. De fietsen kunnen in een garage staan en nadat wij onze natte kleding uitgedaan hebben kunnen wij nog net aanschuiven voor een zeer verlate lunch. Die smaakt ons heerlijk, terwijl de regen naar beneden blijft stromen. Arme Pepijn die vandaag net voor een paar dagen naar Andalusië op vakantie komt. Wij zitten hier deze dagen net in een depressie met veel koele lucht en regen.
Een hartelijk groet,
Paul