Dag 36, Mooi, ruig, nat, wonderlijk en pittig

Het begint misschien eentonig te klinken op deze weblog, maar opnieuw was het vandaag weer een schitterende tocht. Hoewel het flink afzien was in verband met het klimmen, kunnen wij zo van de prachtige omgeving genieten dat dit alleszins de moeite waard is.
De ochtend begon weliswaar met een uitgebreid ontbijt, maar wel met heel oud brood, dus daar hebben wij niet veel van gegeten. Na ons vertrek zagen wij echter al snel een bakkerswagen staan waar wij wat broodjes kochten. Het is weer maandag en alles is in Frankrijk dan dicht dus als je iets tegenkomt moet dat gelijk benutten. Wij komen vandaag alleen maar kleine dorpjes tegen en eigenlijk moesten wij geld hebben omdat de meeste b&b's cash betaald willen worden. In die kleine dorpjes is geen pinautomaat. Dus stopte wij bij een postkantoortje en ja hoor, alsof het gewoonste zaak van de wereld is konden wij daar cash geld krijgen.
Vlak na ons vertrek begon het al te miezeren en na 10 minuten kwam de ultieme test voor onze nieuwe fietstassen. Midden in de totale ongerepte natuur mochten wij de hoosregen trotseren. Geen plek om te schuilen behalve een beetje onder een flinke boom. Volgens mij hebben de tassen het goed gehouden. Een paar km verder was het droog en was ook de weg droog dus had het niet geregend. Wonderlijk!
Nog even verder vonden wij zowaar een cafeetje open en komen wij onze dagelijkse koffie shot krijgen. Al snel kregen wij belangstelling van een stel Belgische wandelaars en een Franse vrouw die heel geïnteresseerd was naar onze belevenissen.
Er moesten vandaag twee heuvels/bergjes beklommen worden één van 250 meter en één van 450 meter. Het klinkt niet veel maar het is toch behoorlijk pittig. Zeker de tweede was heftig en lang, zo'n 9 km klimmen. Het is gewoon doodzonde dat je tussendoor elke keer weer naar beneden gaat.
Het was wel jammer dat het de hele dag erg nevelig bleef, daardoor konden wij geen goede foto's maken van de Pyreneeën, waar wij nu midden in zitten.
Vanmiddag kwam daar ook nog een een flinke onweersdreiging bij. Het bleef maar onweren om ons heen en dan voel je je toch niet helemaal op je gemak in de bergen met niks en niemand om je heen dan alleen de ruige natuur.
Uiteindelijk was het eindpunt vandaag gelukkig niet op een berg maar in een dal.
Na een flinke afdaling zagen wij vlak bij Ill sur Têt hele mooie en wonderlijke kalkrots formaties in de meest grillige vormen. (Zie foto's)
Wij zitten weer in een schitterende Chambre d'Hotes, in een heel groot huis met binnentuin geleid door twee mannen, een Braziliaan en een Portugees. Prachtige kamers en veel kunst in huis. Misschien dat wij hier nog een extra nachtje blijven want wij willen dit stadje hier, Ill sur Têt nog wel even zien, en wij hebben toch alle tijd.